Prelegent

Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji Wojskowej Akademii Technicznej – specjalność: budownictwo wojskowe (1974 rok), dr n. technicznych w zakresie mechaniki konstrukcji schronowych (1985 r.), dr hab. n. technicznych w dziedzinie budownictwo (2001 r., Wydział Inżynierii Chemii i Fizyki Technicznej WAT).

Od 2003 roku zatrudniony w Wydziale Inżynierii Lądowej i Geodezji WAT na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Współtwórca Polskiej Szkoły Fortyfikacji Współczesnej, rzeczoznawca w zakresie budownictwa fortyfikacyjnego. Autor szeregu projektów i wdrożeń, uzyskanych w wyniku sfinalizowanych prac naukowo-badawczych.

Np. w l. 2007-2010 kierował projektem badawczo-rozwojowym w ramach NCBR, którego efektem wymiernym było rozwiązanie automatycznego schronowego zaworu przeciwwybuchowego nowej generacji, który następnie został wyróżniony „Złotym Medalem” na światowej wystawie wynalazków IWIS 2010.

Opracował wraz z zespołem ekspertów schron, który trafił do produkcji przez polską firmę. Odporny na działania balistyczne, zagrożenia chemiczne, biologiczne i radiologiczne, w tym opad promieniotwórczy produkt jest wynikiem projektu Polskiego Schronu Modułowego rozwijanego przez naukowców z Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji WAT oraz Michała LORKA, ówczesnego właściciela firmy budowlanej Fundament w Bydgoszczy, która wykonała prototyp schronu.

Obszary zainteresowań badawczych: mechanika konstrukcji schronowych, dynamika budowli, mechanika fal naprężeń w ciałach stałych, modelowanie numeryczne dynamicznej interakcji budowli z ośrodkiem gruntowym wywołane działaniem powietrznej fali uderzeniowej, działanie czynników rażących generowanych wybuchem typu konwencjonalnego lub niekonwencjonalnego na elementy i ustroje budynków oraz prace o charakterze naukowo-badawczym w zakresie budowli schronowych.